Geregeld komt het voor dat bij bijeenkomsten wordt vermeld dat de Chatham House Rule van toepassing is op een (deel van) de bijeenkomst.
In dit blog ga ik in op de herkomst en het doel van deze regel.
Herkomst
Tijdens de vredesconferentie na afloop van de Eerste Wereldoorlog in 1919 vatten de Britten en Amerikanen het idee op om een instituut op te richten voor internationale betrekkingen met als doel het voorkomen van oorlogen.
De Britten richtten in juli 1920 het British Institute of International Affairs op en de Amerikanen richtten in 1921 het Council on Foreign Relations op.
In 1923 werd het pand Chatham House, 10 St. James’s Square, Londen (vlakbij Piccadilly Circus) aan het British Institute of International Affairs geschonken en kreeg het instituut de (bij)naam Chatham House.
Chatham House kreeg in 1926 een ‘Royal Charter’. Dat is een koninklijk document waarin is beschreven wat het doel van het instituut is en op welke wijze dit doel moet worden bereikt. De naam veranderde in Royal Institute of International Affairs.
The Chatham House Rule
De Chatham House Rule is in juni 1927 bedacht. Sindsdien is de regel een paar keer aangepast en voor het laatst in 2002:
“When a meeting, or part thereof, is held under the Chatham House Rule, participants are free to use the information received, but neither the identity nor the affiliation of the speaker(s), nor that of any other participant, may be revealed.”
In het Nederlands luidt de regel:
“Wanneer een vergadering, of een deel daarvan, wordt gehouden onder de Chatham House Rule zijn de deelnemers vrij om de ontvangen informatie te gebruiken, maar noch de identiteit noch de connectie van de spreker(s), noch die van een andere deelnemer, mag worden onthuld.”
Doel
Het doel van de regel is dat mensen, in het kader van het bevorderen van een vrije en open discussie, hun eigen mening kunnen verkondigen, ook al is dat niet de mening van hun organisatie. Dit zonder het gevaar dat ze bang hoeven te zijn voor hun reputatie of de gevolgen als ze geciteerd worden.
Op het overtreden van de Chatham House Rule staat lang niet altijd een sanctie. Dit is namelijk afhankelijk van de instelling die de regel hanteert. De regel is dus vaak een morele verplichting c.q. gentlemen’s agreement van de deelnemers van de desbetreffende bijeenkomst.
Je mag dus verslag doen van een bijeenkomst waar de Chatham House Rule geldt, zolang uitspraken en stellingen maar niet zijn te herleiden tot een individuele deelnemer van die bijeenkomst. Dit geldt logischerwijs zowel offline als online. Let dus op als je via bijvoorbeeld Twitter verslag doet van een bijeenkomst waar de Chatham House Rule van toepassing is.
Recente reacties